Good morning!

hei♥
Dzisiejszy post jak wskazuje nazwa, będzie o mówieniu sobie dzień dobry. Bardziej poruszę ten temat na podstawie szkoły. Na przykład dziś siedzę sobie na korytarzu, czekam na dzwonek i idzie nauczycielka. Oczywiście mówię dzień dobry i co otrzymuje w zamian? nic, zero jakiejkolwiek reakcji. Potem szło jeszcze kilka nauczycielek ponieważ zazwyczaj siedzę na ławce nieopodal pokoju nauczycielskiego i powiem wam, że omijało mnie ich rano chyba z pięć a tylko raz usłyszałam dzień dobry. A na lekcjach dosłownie drą się na całą klasę, jacy my to kulturalni jesteśmy, że jak nauczyciel wchodzi i wychodzi należy wstać i powiedzieć dzień dobry lub do widzenia. Okej zgadzam się, tylko wpajają nam o kulturze itd. a same nie są kulturalne. Najlepsze w tym wszystkim jest to, że te co najbardziej zwracają na to uwagę nie odpowiedziały mi rano dzień dobry. Wybrałam ten temat na post, ponieważ irytuje mnie takie zachowanie. Od dziś postanowiłam nie mówić do żadnej nauczycielki dzień dobry, ponieważ jak mi nie odpowie to się czuję poniżona. Jedyny wyjątek zrobię dla wychowawczyni iż ona gdy tylko mnie widzi to z połowy korytarza się uśmiecha i się wita. Oczywiście nie mówię, że to tylko tak w szkole jest, bo uwierzcie mi nie tylko, ale akurat podałam ten przykład. Mam nadzieję, że post wam się podobał, jeżeli chcecie, żebym napisała post na jakiś konkretny temat do piszcie w komentarzach. Chciała wam też podziękować za miłe komentarze i polecić wam blogi moich kuzynek a mianowicie blog Nikoli oraz blog Sary.